برای دستیابی به وبسایت در اینترنت به دامنه یا همان نام دامنه نیاز میباشد.در واقع این نام دامنه نیست که کاربر به وبسایت ها متصل می کند،این آدرس آی پی است که این وظیفه را به عهده دارد.برای مثال نام دامنه”Google.Com ” با آدرس Ip ” 216.58.216.164 ” قابل دسترسی است،اما از آنجا که به خاطر سپردن نام از یک رشته از اعداد آسانتر است،از نام دامنه برای اتصال به وبسایت استفاده می کنند.
یافتن وبسایت در اینترنت مانند پیدا کردن یک مکان در نقشه است.اینترنت مانند نقشه میباشد،اسم وبسایت مانند اسم مکان یا ساختمانی که به دنبال آن هستیم میباشد و آدرس آی پی(IP ) به منزله ی خودرویی که ما را به مکان مورد نظر میرساند. نام دامنه میتواند در بیشترین حالت تعداد 36 کاراکتر و در کمترین حالت از 1 کاراکتر استفاده کند.روی یک مثال بخش های مختلف یک آدرس سایت را بیان میکنیم. WWW.ArvinKaren.Com/blog/ www :SubDomain(Prefix) پیشوند ArvinKaren :Domain دامنه .Com :Domain Suffix پسوند دامنه Blog :Directory تفاوت میان نام دامنه و URL (Universal Resource Locator ) بدین صورت است که زمانی که میخواهیم وبسایت را بیابیم،از آدرس و نام دامنه استفاده می کنیم،زمانی که نام دامنه را در مرورگر وارد می کنیم نوشته ها فرم کاملتری به خود میگیرند و یا زمانی که به صفحه جدیدی از وبسایت مثلا تماس با ما میرویم در ادامه نام دامنه جزئیات دیگری اضافه میشود مانندBlog در بالا؛به کل آدرسی که بالای مرورگر نمایش دادهمیشود URL میگویند.پس میتوان نتیجه گرفت که نام دامنه بخشی از URL است،چراکه در نوشته بالای مرورگرها که URL را نمایش میدهد،نام دامنه بخشی از آن است. اولین نام دامنه در اینترنت با نام”Symbolics.com ” در ماساچوست آمریکا و 15 مارچ 1985 برای یک شرکت کامپوتری ثبت شد. زمانی که افراد میخواهند نام دامنه را انتخاب کنند باید سعی کنند تا اسم انتخابی ساده باشد،به طوری که راحت به خاطر سپرده شود. پسوندهای نام دامنه پسوندها معرف ملیت و موقعیت مکانی،نوع و حوزه کسب و کاری وبسایت میباشد.در مثال بالا که نام وبسایت آروین کارن را ذکر کردیم،عبارت .Com پسوند وبسایت می باشد. پسوندها عباراتی هستند که به شناسایی بهتر نام های دامنه در اینترنت کمک میکنند.به پسوند هاTLD (Top Level Domain ) هم میگویند.هر پسوند که در دنیای اینترنت وجود دارد از قبل توسط ICANN که سیاستگذاری های اینترنت را انجام میدهد،تایید شده است. قصد داریم دو نوع TLD و نام دامنه های آنان را با هم مقایسه کنیم؛دامنه های .Ir و .Com .Com :این پسوند توسط کسب و کارهای تجاری و بازرگانی استفاده میشود.استفاده از آن شرایط خاصی ندارد و سخت گیرانه نیست و هرکسی میتواند از آن استفاده کند.دات کام( .Com )در حال حاضر محبوبترین پسوند در بین تمامی پسوندها در کل دنیاست. این پسوند از کلمه Commercial گرفته شده است.در ابتدا این پسوند برای اهداف ها و وبسایت ها و سازمانهای تجاری معرفی شد اما در حال حاضر جزء پسوندهای عمومی محسوب میشود.این دامنه در ابتدا توسط وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا اداره میشد،اما در حال حاضر این مسئولیت بر عهده سازمان VERISIGN و قوه قضائیه آمریکا است.
.Ir :به صورت جداگانه برای هر کشور پسوند جداگانه ای وجود دارد.ممکن است شما پسوندهایی مانند ” .in , .ly , .ca , .pk ” را قبلا مشاهده کرده باشید.این ها پسوندهایی هستند که مختص کشورها میباشند.این پسوندها معرف این هستند که وبسایت متعلق به کدام کشور است.هر کشور برای دامنه خود قوانین و دستورالعمل هایی دارد که تعیین میکند چه کسانی اجازه ثبت این پسوند در نام وبسایت خود دارند،برای مثال ممکن است برخی از کشورها فقط به شهروندان خود اجازه ثبت بدهند. .Ir یک TLD یا Suffix (پسوند) برای وبسایتهای متعلق به کشور ایران است که توسط موسسه تحتقیقات علوم بنیادی مدیریت می شود.این پسوند در ایران تنها توسط وبسایت Nic.ir تایید میشود؛تنها این موسسه است که مجوز پسوند و دامنه با این پسوند را صادر میکند. تفاوت های بزرگ میان .Ir و .Com افرادی که می خواهند دامنه ی کشوری را ثبت کنند اگر در آنجا اقامت نداشته باشند معمولا دچار مشکل میشوند از جمله دامنه .Ir که ممکن است افرادی که در ایران نباشند برای ثبت آن دچار مشکل میشوند در صورتی که پسوند Com . را از هرجای دنیا و هر کسب و کاری میتواند برای خود ثبت کند. مطلب بعدی این است که همانطور که میدانید دامنه ها به صورت دوره ای باید تمدید شوند.در مورد پسوند .Com اینطور است که اگر دامنه ای این پسوند را داشته باشد،اگر حتی بعد از اتمام مدت و عدم تمدید دامنه شخص دیگری بخواهد آن دامنه را به نام خود ثبت کند،امکان پذیر نیست و آن دامنه و حقوقش همچنان برای شخص اول که آنرا ثبت کرده میباشد.در مقابل اگر این مدت برای دامنه های با .Ir به اتمام برسد و صاحب دامنه آن را تمدید نکند،شخص حقیقی یا حقوقی دیگری به راحتی میتواند امتیاز دامنه را به نام خود ثبت کند.البته حفره های قانونی دیگری در مورد ادعای مالکیت افراد حقوقی و کسب امتیاز دامنه های دیگر حتی در صورت تمدید شدن نام دامنه ها وجود دارد که بدین صورت افراد حقوقی میتوانند نام دامنه را برای خود ثبت کنند. معمولا توصیه میشود که برای دامنه وبسایت ها از هر دو پسوند استفاده شود.اما اگر میل به استفاده از هر دو آنها نبودید،اگر صاحب وبسایت تجاری هستید و مشتریانی خارج از ایران دارید بهتر است از .Com بهره بگیرید،اما اگر دامنه کاریتان داخل ایران است در صورت تمایل میتوانید از .Ir استفاده کنید؛در هر صورت پیشنهاد میشود از در صورت امکان حتما از .Com استفاده شود. تفاوت در سئو مسئله بعدی است.هر کدام از این پسوندها در ایران یک مشکل عمده دارند.گوگل برای افزایش کارایی و نمایش وبسایت های محلی و نزدیک به کاربران و البته رونق وبسایت ها و کسب و کارها الگوریتمی را در نظر گرفته است که به وسیله آن وبسایت هایی که در یک منطقه جغرافیایی با جستجوکنندگان هستند در نمایش اولویت بالاتری دارند. مشکل دامنه .ir اینست که به دلیل تحریم بودن ایران نمیتوان از تبلیغات و امکانات گوگل استفاده کرد.اگر قصد استفاده از تبلیغات گوگل ندارید استفاده از این دامنه بلامانع است،اما اگر این امکانات برای شما از اهمیت بالایی برخوردار است،استفاده از دامنه .Com توصیه میشود. مشکل دامنه های با .Com در ایران بازهم مربوط به تحریم است.به دلیل اینکه ایران در تحریم است برای دامنه با این پسوند تمیتوان محدوده جغرافیایی تعیین کرد،به همین دلیل در جستجوهای فارسی زبان و در داخل ایران نسبت به پسوندهای .ir در رتبه های پایین تری قرار میگیرند؛البته اینها دلیل کاهش اعتبار و قدرت پسوند .Com نمیشود؛زیرا این مشکل در ایران مطرح است. در پایان این مسئله را یادآوری میکنیم که داشتن هر دو این پسوندها برای وبسایت جهت جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی از نام دامنه شما توصیه میشود،چرا که ممکن است شخصی با پسوندی دیگر اما نام دامنه مشابه از برند شما سوء استفاده کند.اما در صورت اینکه این مسائل برایتان کم اهمیت است،با توجه به نکات این مقاله و مشورت با شرکت آروین کارن از پسوندی درست برای کسب و کار خود بهره بگیرید.
سپتامبر 18, 2017